Soms heb je van die inzichten die je echt tot de core raken. Ze zijn vaak moeilijk onder woorden te brengen, maar je weet dat het van belang is voor jou en dat je de aankomende tijd meer lagen van dit inzicht gaat verhullen. Inzichten zijn vaak een gevoel. Als ik deze moet verwoorden raak ik vaak ook gefrustreerd: “Ja eeh, snap je?” Ik vergeet ze vaak ook weer, maar dat betekent niet dat je ze niet meer toepast. Het is een onbewuste les die je inzet op momenten dat je keuzes moet maken. Dan zit hij ergens diep in je onbewuste en fluistert je wat te doen, evenals de andere inzichten die je ooit hebt opgedaan.
Vandaag had ik er weer een. Eentje waarvan je meteen aanvoelt dat het je leven een klein beetje zal veranderen. Dat klinkt iets wat melodramatisch niet? Maar dat is ook het doel van de inzichten die je opdoet. Waarvan de een meer impact zal hebben dan de ander. De reden dat ik denk dat deze impact zal hebben, is omdat het iets is wat mij al lang onbewust, en soms bewust, bezighoudt, maar nog geen antwoord op had en het voelt als een opluchting dat ik nu weet waar ik aan kan werken.
Opeens viel het kwartje. Of opeens.. Ik kwam er niet zelf op eigenlijk. Dat is ook vaak het geval met inzichten. Eigenlijk kom je continue hints en antwoorden tegen, maar ze komen pas binnen op het moment dat je ernaar op zoek bent. Daarom kan je 100x dezelfde boodschap horen, deze hoor je pas echt als je er voor open staat.
Big Magic
Anyhoe, ik was een paar bladzijdes aan het lezen uit het boek “Big Magic” van Elizabeth Gilbert. Een boek dat gaat over hoe je een creatief leven kunt leiden. En dat wanneer je je laat leiden door je angsten je je creativiteit onderdrukt. Gevolg hiervan is dat je leven saai en eentonig aanvoelt. Daar trof ze een gevoelige snaar bij mij. Dat is precies hoe ik mij eigenlijk al velen jaren voel. Het voelt alsof ik niet mijn potentie bereik, waardoor het leven aanvoelt als “prima”. Er gebeuren wel dingen in, en er zijn ook zeker pieken, maar ze raken nog niet die diepte waarvan ik weet dat hij wel bestaat.
Door de voorbeelden die ze in haar boek omschrijft, besefte ik mij ook ineens hoe angstig ik mij al heel mijn leven heb opgesteld. Ik ben voor zo veel dingen bang, als kind al. Ik vond het eng om de telefoon op te nemen, ik vond het eng om naar school te gaan, ik vond het eng om bij een vriendinnetje te blijven slapen, ik vond het eng als we op klassenreisje gingen, ik was bang voor de overblijfjuffen, voor de badmeester, voor de nieuwe buren. Alles wat onbekend was vond ik eng, en het liefst bleef ik thuis lekker veilig bij mijn moeder.
Naar mate ik ouder werd, heb ik veel van die angsten onder ogen moeten komen, puur omdat je er niet onderuit kwam. Ik kon moeilijk nooit de telefoon opnemen, of niet naar school gaan. En hoe vaker je die dingen deed, hoe minder eng ze werden. Maar toen ik eenmaal begon met werken kwamen er een rits met nieuwe angsten bij en begon ik mij weer steeds meer terug te trekken. Ik kreeg een relatie die veilig aanvoelde en creëerde een omgeving waar ik mij graag terugtrok. Werken moest ik nog steeds, maar had hier wel heel veel weerstand tegen omdat ik elke keer weer met mijn angsten onder ogen moest komen.
Rijk leven door creativiteit
Omdat die weerstand tegen werk al zo veel headspace opnam, bestond het leven wat ik daarnaast had steeds meer om het ontwijken van die angsten. Hierdoor heb ik voor mijn gevoel zo veel creativiteit onderdrukt, waardoor ik me vaak gefrustreerd voelde en dus erg het gevoel had dat mijn leven saai was. Ik weet nog goed dat ik een tijdje geleden met mijn moeder was lunchen. We zaten bij het restaurant Ron Gastrobar op het Rokin. Het restaurant was prachtig ingericht, en waar de meeste mensen zich hierdoor geïnspireerd zouden voelen, voelde ik me alleen maar gefrustreerd. Ik zag allemaal moois, maar wist me er geen raad mee. Anderen wisten iets te creëren wat inspiratie gaf en ik was er denk dat ik vooral jaloers. Zo veel moois op de wereld, maar wat is mijn bijdrage, terwijl ik wel de drang voelde om ook dingen te creëren. Maar waarom deed ik dat dan niet? Waardoor de creaties van anderen mij alleen maar frustreerde.
Inzichten zijn vaak cliches, en als je ze uitspreekt klinken ze van zo vanzelfsprekend, dat het vaak overkomt als: “Duh, waarom besef je je dat nu pas”. Dat is alleen maar goed, dan weet je ook dat ze makkelijk te implementeren zijn. Mijn inzicht van vandaag is dus dat je jezelf van een rijk en inspiratievol leven ontneemt als je je laat leiden door angsten. Gilbert zegt in haar boek terecht dat dat niet betekent dat je je angsten moet onderdrukken, maar dat je je er niet door moet laten leiden. Jij en je creativiteit zijn degenen die de keuzes maken, maar je wordt wel vergezeld door angst in dit proces, en dat is ok. Angst is een teken van dat je leeft en dat iets doet wat waarde heeft voor jou.
Conclusie
Dus wat betekent dit voor mij? Dat is natuurlijk de volgende fase, en dat zal niet meteen van een leien dakje gaan. Belangrijk is vooral dat ik me besef dat creativiteit belangrijk is en dat ik mij niet wil schuilen achter excuses als ik merk dat ik een kans hierop aan het ontwijken ben. Daarnaast heb ik creativiteit nog heel erg gekoppeld aan geld verdienen: er moet meteen een business model achter zitten, anders heeft het geen nut. Maar dat is natuurlijk de grootste onzin besef ik me. Het doel is creëren. Geld staat hier los van. Dus laat ik vooral elke dag mij bezighouden met creëren, omdat ik hier uiteindelijk mijzelf en de wereld het meeste plezier mee doe.
