Nu dat we allemaal aan huis gebonden zijn vanwege “The virus”, vallen me een aantal dingen op. Waar velen snakken naar weer wat meer menselijk contact en de werkvloer missen gedij ik goed in deze rust. Nu weet ik dat ik daar geen uitzondering in ben, want ik hoor het meer mensen om mij heen zeggen. Echter werd het mij steeds duidelijker hoe erg het “normale” leven veel van mijn aanpassingsvermogen vraagt, omdat ik mij probeer te gieten in het hulsel van een extravert, in plaats van de introvert die ik klaarblijkelijk ben.
Voordat ik hier meer over zeg, laat me wel even benoemen dat ik de termen extravert en introverte mensen zwart/wit vind. De meeste mensen zijn niet 100% extravert, of 100% introvert. Sterker nog, ik heb een testje gedaan (vraag me niet naar de betrouwbaarheid hiervan, maar het is soms fijn om dat even als waarheid aan te nemen), en hieruit kwam dat ik voor 70% introvert ben. Oftewel, ook ik kan mij soms extravert gedragen, maar ik ga het lekkerst op wat tijd voor mijzelf. Als ik dus spreek over extraverte mensen bedoel ik mensen die op het spectrum extravert vs introvert meer neigen naar extravert, en vice versa. Dus als je dit bericht als extravert leest, betekent het niet dat er ook niet dingen in zullen staan waar jij je ook in herkent.
Wat houdt het in om introvert te zijn?
Eerder stond ik ook niet zo stil bij deze onderscheiding. De een was gewoon wat meer naar buiten gericht dan de ander. Maar nu dat we leven in een tijd waarop introverte mensen feest mogen vieren merk ik hoezeer de samenleving is ontworpen om extraverte mensen te laten shinen. Ook niet gek, Google zegt dat het merendeel van de samenleving van vrijmibo’s en brainstormsessies houdt. En dit zijn de mensen die graag van zich laten horen en makkelijk beslissingen maken. Dus ja, wie op de voorgrond treedt zal ook meer aandacht krijgen.
Naast een lichte afkeer voor vrijmibo’s, wat houdt het dan nog meer in om introvert te zijn? Laten we allereerst even de stereotypes vergeten, want het betekent echt niet dat je als introvert alleen maar de hele dag opgesloten wil zitten in een donkere kamer en klotsende oksels krijgt van de gedachte in iemands nabijheid te zijn. Het belangrijkste onderscheid tussen de extra’s en de innies zit hem in hoe jij je oplaadt. Krijg jij energie van onder de mensen zijn, of heb je eerst even tijd nodig voor jezelf voordat je je in gezelschap mengt? Als innie vind je het lekker om in een rustige omgeving te zijn met weinig prikkels, werk je graag zelfstandig, heb je tijd nodig om over je keuzes na te denken en neem je graag even afstand om te verwerken en te reflecteren voordat overgaat op het volgende. Hieronder een filmpje van Susan Cain die het nog beter uitlegt.
En dit wil ik even benadrukken: introvert zijn betekent niet dat jij geen plezier haalt uit contact met anderen! Ook voor introverte mensen blijven sociale relaties een belangrijk onderdeel voor hun geluk. Ze zullen echter wel vaker voorkeur geven aan kleinere gezelschappen of één op één contact.
Het is niet jouw schuld
Door mij hier meer in te verdiepen werden de struggles die ik ervaarde op sociaal- en werkgebied nu warm onthaald en geaccepteerd door mijn nieuwe rol als introvert. Terwijl ik die struggles voorheen altijd heb toegeschreven aan een gebrek bij mijzelf.
Hoe vaak ik het mijzelf wel niet kwalijk heb genomen dat het me niet lukte om direct na een vergadering door te gaan naar het volgende onderwerp, terwijl ik nog de eerste 5 minuten van de voorgaande vergadering aan het verwerken was.
Hoe vaak ik wel niet gedacht heb dat ik niet snel genoeg kan werken en dat ik mezelf dwong assertiever en efficiënter te zijn.
Hoe vaak ik schema’s voor mijzelf heb gemaakt om maar meer op een dag gedaan te krijgen, terwijl ik eigenlijk toe was aan rust en reflectie.
Hoe vaak ik wel niet gedacht heb dat ik iemand ben met weinig energie, omdat ik mij vergeleek met mensen die staan te springen om direct door te gaan naar het volgende.
Hoe vaak ik wel niet ja op een afspraak heb gezegd, omdat ik vond dat ik te weinig sociaal ben geweest.
Hoe vaak ik het mezelf wel niet kwalijk heb genomen dat ik niet meer energie had als ik uitgeput thuiskwam van een dag werken, omdat ik continue mensen om mee heen heb gehad waardoor er altijd een kort overlegje op de loer lag.
Hoe vaak ik wel niet gesloopt weer achter mijn computer ging zitten na de pauze op werk, omdat ik de hele tijd onderhoudend heb moeten converseren.
Hoe vaak ik mezelf onbekwaam vond, omdat ik gestresst raakte van een onverwachte brainstormsessie waarbij er werd verwacht dat we allemaal ad rem reageerde en direct keuzes doorhakte.
Hoe vaak ik wel niet tegen mijzelf zei dat ik uit mijn comfortzone moest komen en dingen moest doen waar ik me niet prettig bij voelde, omdat ik anders niet zou groeien.
En het grappige is, dat door me op die manier te gedragen ik vaak het tegenovergestelde effect creëerde. Omdat ik niet de rust en ruimte nam voor opladen en reflectie, werd ik inefficiënter omdat ik niet mij niet goed kon focussen. Omdat ik schema’s maakte en mezelf pushte dingen te bereiken, werd het een verplichting en was ik niet intrinsiek gemotiveerd waardoor ik inspiratie miste. Omdat ik vond dat ik sociaal moest doen, maar eigenlijk even moest opladen werd ik prikkelbaar en geïrriteerd. Omdat ik vond dat ik ad rem moest zijn kreeg ik een black out en wist ik niks zinnigs meer uit te brengen. Omdat ik vond dat ik uit mijn comfortzone moest komen ik er steeds meer in kroop, omdat ik me nog niet veilig voelde.
Praktische tips voor op je werkplek
Er zijn genoeg praktische tips te vinden online als het gaat over hoe je hiermee om moet gaan. Zeker met betrekking tot de werkplek. Er zijn kleine wijzigingen die je kunt doorvoeren om je prettiger te voelen op je werk. Zoals noise cancelling koptelefoon opzetten, vroeg beginnen of langer doorwerken, thuiswerken, wandelen in de pauze, denkruimte inplannen tijdens vergaderingen. Maar je kunt ook drastischere maatregelen nemen, zoals als zelfstandige gaan werken waarbij het mogelijk is om vanuit huis te werken of een andere werkplek waar jij je prettig bij voelt. Of een beroep kiezen waarbij je minder op de voorgrond hoeft te staan, zoals softwareontwikkelaar of vrachtwagenchauffeur. Om maar wat te noemen..
Introvert zijn is ok
Maar de belangrijkste oplossing zit hem wat mij betreft in het accepteren van waar jij je prettig bij voelt en jezelf te blijven vertellen dat het ok is om je terug te trekken. Dat je daarmee niet meteen saai en ongezellig bent. En dat het ok is om je grenzen aan te blijven geven bij je omgeving terwijl zij het wellicht vreemd vinden. Het is ook een zoektocht naar hoe jij je het beste oplaadt. Heb je behoefte aan even wat rust als je thuiskomt van werk, of vind je het vooral belangrijk de dag te starten met een kopje thee en tijd voor reflectie? Het is een cliché, maar je bent pas van waarde als je bij jezelf blijft. Dus ga gewoon lekker zelf in je kracht staan ;).
Omdat ik me er iets meer in wil verdiepen, en wellicht anderen ook, kwam ik wat boeken tegen die aansluiten op dit onderwerp en ik binnenkort wil gaan lezen:
- Susan Cain – Quiet*
- Liesbeth Smit – Ik moet nog even kijken of ik kan
*ook in het Nederlands beschikbaar
