Zet je Runkeeper aan elke keer dat je gaat rennen? Houd je bij of je wel 10.000 stappen per dag zet? Tel je de calorieën die je eet op een dag? Haal je wel de 8 glazen water per dag die je voor ogen hebt? Heb je wel gemediteerd vandaag? Ben je wel dankbaar geweest?
Computer says: You suck
Er zijn zo veel mogelijkheden om je eigen gedrag te “tracken” tegenwoordig. Vraag is, is dit een goede of slechte ontwikkeling? Ik heb heel lang gedacht dat het een slechte ontwikkeling was. Het kan behoorlijk stressvol zijn wanneer je mobiel je continu confronteert met de dingen die je “moet” doen op een dag. Wanneer je een keer een slechte dag (of week!) hebt, word je dat nog even extra onder de neus gewreven. Alsof je mobiel je er nog even lekker op wijst dat je suckt.
Runkeeper was leuk om bij te houden wanneer ik een goede dag had. Alleen op mindere dagen, of wanneer ik een tijdje niet meer gerend had, zag ik de cijfertjes naar beneden kelderen en kregen ze opeens een negatieve nasmaak. Waardoor die keer rennen opeens aanvoelde als falen, in plaats van dat ik blij was met het feit dat ik net naar buiten geweest was en bewogen had.
Die negatieve bijsmaak wordt nog een tandje erger wanneer je je ook nog eens kunt vergelijken met je vrienden. Een mogelijkheid die veel apps aanbieden. Jij net lekker 50km gefietst? Pfhh kinderwerk, je maatje deed net een rondje van 120km, 2x zo snel als dat jij deed. Daar ging je euforische gevoel..
Het draait om het vinden van de juiste intentie
Toch merk ik dat ik de laatste tijd weer behoefte heb om dingen bij te houden. En dat heeft alles te maken met dat ik merk mijn intentie veranderd is. Waar die data eerst stond voor de dingen die ik van mijzelf moest, maar niet altijd haalde, zie ik ze nu als duwtje in de rug om de dingen te bereiken die ik wil. Van “moeten” naar willen.
Ik wil weer doelen stellen, omdat ik mijzelf wil ontwikkelen, omdat ik dat mijzelf gun. Ik vind juist rust, in plaats van stress, door doelen te stellen. Omdat ik weet dat ik aan de dingen aan het werken ben die er toe doen. Ook wanneer ik hier niet mee bezig ben, weet ik dat, hoe klein de stapjes ook zijn, ik naar iets aan het toewerken ben. En dat voelt geruststellend. Toen ik dat niet deed, voelde het alsof ik maar in het wilde weg aan het schieten was en hoopte dat ik toevallig wat raakte. Dat gaf me uiteindelijk meer stress.
Door deze verschuiving in intentie, werd het ook makkelijker om mijzelf minder met een ander te vergelijken. Hebben anderen een “beter” resultaat? Fijn voor hen! Zij zijn ook een stapje dichter bij het doel dat zij proberen te bereiken.
Vertrouwen hebben op jezelf en jouw proces
Daarnaast merk ik dat ik minder streng ben voor mijzelf, omdat ik op het grotere plaatje vertrouw. Heb ik vandaag fucking veel gegeten? Geen paniek, het draait niet om die ene dag, maar om al die dagen achter elkaar. Zijn er veel dagen achter elkaar waarop ik mijn voorgenomen doelen niet haal? Dan heb ik blijkbaar nog niet geleerd wat de juiste aanpak is, en neem ik eerst de tijd om te achterhalen hoe ik daaraan kan werken. Dat betekent dus geen doelen als: 1 kilo kwijtraken per week, maar dat betekent doelen als: werken aan mijn relatie met eten om zo uiteindelijk op een gewicht te kunnen komen waar ik tevreden mee ben.
Weer even een cliché alert (zijn toch lekker om er af en toe doorheen te gooien):
Het draait niet om het uiteindelijke resultaat, maar de weg er naartoe.
Maar echt. Het draait om wat er tussen het behalen van je doelen in gebeurt. En als jij die tijd spendeert aan jezelf straffen omdat je niet aan je eigen verwachtingen voldoet, wordt het er niet gezelliger op. Dus stel geen doelen omdat je denkt gelukkig te worden van het eindresultaat, maar stel doelen omdat het fijn is om iets te hebben om aan te werken waar jij blij van wordt.
Structuur please
Maar chaoot die ik soms kan zijn, merk ik dat ik het nog wel lastig vind om structuur aan te brengen in het stellen en behalen van mijn doelen. Daardoor staan hier en daar wat doelen op een kladblaadje gekrabbeld, houd ik taken bij op 3 verschillende plekken, download ik de een na de andere app als hulpmiddel om die vervolgens weer te verwijderen en begin ik schema’s om die vervolgens weer te vergeten. Maar ook hiervoor geldt: ik ben stapjes aan het zetten om hier helderheid in te krijgen, en ik vertrouw erop dat ik, door dingen te blijven proberen, dichter bij mijn doelen zal komen.
